Асоси боварй ва таълимот (усули дин)-и масеҳиён иборат аз мавзӯҳои зерин аст: боварй ба муқаддас ва ваҳй будани китоби «Библия»; боварй ба Худо дар се симо (иқнум): Падархудо, Писархудо(- Эсои Масеҳ=Иисус Христос), Рӯҳулқудс, боварй ба имкони пок намудани гуноҳон ва наҷоти инсон аз нахустгуноҳ; боварй ба нақши миёнаравии калисо; боварй …

Дини насронӣ ё масеҳӣ (христианӣ) [1] яке аз динҳои ҷаҳонии тавҳидии сомӣ ба шумор меравад, ки дар оғози солшумории мелодӣ (эраи нав) ба вуҷуд омадааст. Солшумории нав, яъне мелодӣ, аз рӯзи таваллуди Эсои Масеҳ (Исус Христос) оғоз мешавад. Ин дин дар ибтидо ҳамчун як фирқа аз дини яҳудия зуҳур кард. …

Дар китоби дуввуми Таврот ( «Хурӯҷ. 23: 12-17 ) омадааст: «Шаш рӯз корҳоятонро кунед, ва дар рӯзи ҳафтум ором гиред. Се бор дар сол ид кунед. Иди фатирро риоя намо: ҳафт рӯз, чунон ки ба ту амр фармудаам, дар вакти муайяни моҳи абиб фатир бихӯр, чун ки дар он (моҳ) …

Сарчашмаҳои яҳудияро ҳадди ақал метавон ба ду давра тақсим кард. Давраи аввал сарчашмаҳоест, ки дар заминаи соф яҳудӣ, дини мӯсавӣ ба вуҷуд омада, ташаккул ёфтаанд. Навиштаҷоти муқаддас (Сфарим)–и ин давра дар навишти кӯтоҳи ибронӣ чун Танах маълум аст, ба он пеш аз ҳама Таврот -«Панҷкитоб»-и Мӯсо: китобҳои «Ҳастй (Бытие)», «Хуруҷ …

Дар «Панҷкитоби Мӯсо» сарчашмаи яҳудия, пеш аз ҳама дар китоби дуюм «Хуруҷ- беруномадан» ва сеюм «Аъдод» маълумоти муфассал дар бораи зиндагии Мӯсо дода шудааст. Ногуфта намонад, ки дар сарчашмаҳои исломӣ, дар Қуръон ва «Қисас-ул- анбиё», низ дар бораи Мӯсо матолиби зиёде, ба шакли достон ва ривоятҳои то ба мо омада.[1] …

Дини яҳудия яке аз динҳои яктопарастӣ-тавҳидии миллию давлатй буда, ба гурӯҳи динҳои сомй тааллуқ дорад. Ҳама пайравони ин дин аз миллати яҳуд (онҳоро иброниёнй ва банни исройил низ меноманд) мебошанд. Яҳудия аз аввалин дини тавҳидӣ дар байни динҳои сомй аст. Иброниён, чунон ки таърих шаҳодат медиҳад, аз нажоди сомй буда. …

Дини Синто (ё Шинту – Синтоизм) дини миллию давлатии Жопун, яке аз се дини маъруфи Ховари Дур мебошад. Ин динро «мазҳаби ватанпарастӣ» номидаанд. Чунки дар он муҳаббату эҳсосоти бепоён нисбат ба хоки Ватан ва императори худ таҷассум ёфтааст. Калимаи Синто аслан аз калимаи хитоӣ (Шин-Тао) буда ба маънии «Роҳ ё …

Ин дин номи худро аз номи асосгузори он мутафаккир ва файласуфи чинӣ Кун– фу–тсзӣ, ки шакли юнонии он Конфутсиюс аст, гирифтааст. Конфутсий дар соли 551 т.м. таваллуд шудааст. Дар хурдсолии ӯ падараш вафот кард, аммо дар натиҷаи фидокорӣ ва кӯшиши модар тарбияву таълими хуб гирифта буд. То понздаҳсолагӣ вай пурра …

Даосизм нахуст ҳамчун як мактаб ё системаи фалсафӣ ва баъдан ҳамчун яке аз дин ва мазҳабҳои чинӣ ба арсаи таърихи ом мегузорад. Асосгузори он ҳаким-файласуфи маъруфи Хитои қадим Лао-Тсзи ё Лао-Тан мебошад, ки тибқи ривоятҳо дар иёлоти Чу соли 604 т.м. ба ҷаҳон омада. Ӯ аз худ китобе бо номи …