Суннат (аз кал. арабй-“истанна”- нашр ва муқаррар кардани қоидаву қонун, ҳамчунин ба маънии анъана ва расму одоти гузаштагон)-яке аз сарчашмаҳои асосии мазҳабй ва ҳуқуқй (шаръи)-и мусалмонон буда, маънии истилоҳии он маҷмӯъи аҳком, қоидаву қонун, муқарраротест, ки дар асоси гуфтор, рафтору кирдор ва тарзи зиндагии Паёмбари ислом (с) вазъ шудаанд. Дар …

Қуръон дар таърихи тамаддуни исломӣ ҳамчун омили такондиҳандаи рушди ҳамаи соҳаҳои илм нақши бузурге бозидааст. Аз илми сарфу наҳв, таҷвид-махориҷи овоз (фонетика)-зобони арабӢ то илмҳои кайҳоншиносӢ дар заминаи ниёзҳои шинохти Куръон пешрафт карданд. Алалхусус, дар ин замина илмҳои қуръонӢ ба вуҷуд омада, фарҳанги исломиро ғанӣ ва шинохти Қуръонро осон намуданд. …

Қуръон – аз кал. ар.- қараъа- хондан \ номи китоби муқаддаси мусалмонон аст. Қуръонро инчунин “Каломи Шариф”, “Калом-ул-Лоҳ”,”Мусҳаф”,”Уммул-китоб” \ модари китобҳо\ ва ғайра меноманд, ки дар худи Қуръон бо чунин номҳо ёд шудааст. Қуръон, мувофиқи эътиқоди мусалмонон, ваҳй \суханон\-и илохӣ мебошад, ки Худо ба Паёмбари ислом Мухаммад (с) ба воситаи …

Дини ислом бо вуҷуди ниҳояти соддагии усули эътиқод ва маросимаш, дар тӯли зиёда аз 1400 соли мавҷудияти худ як низоми мураккаб ва печидаи илоҳиётиву фалсафӣ ва идеологиву ҳуқуқӣ ба вуҷуд оварда аст. Аз ин рӯ фаҳмиш ва шинохти ислом пеш аз ҳама дониши амиқи сарчашмаҳои он ва сониян омӯзиши ҳаматарафаи …

Пас аз шикасти подшоҳи сосонӣ- Яздигурди III ва фирор ва кушта шудани ӯ ба Марв (654) солҳои 654 то 667 ҳуҷумҳои алоҳида ба Мовароуннаҳр оғоз гардид. Солҳои 673-674 қоиммақоми араб дар Хуросон Убайдуллоҳ ибн Зиёд ба Мовароуннаҳр ҳуҷум карда, Рометан ва атрофи Бухороро тороҷу хароб намуд. Ниҳоят ӯ ба муқобилияти …

Вақте ки МуҳаммадПаёмбари ислом(с) вафот кард, ҳанӯз ислом аз ҳудуди нимҷазираи Арабистон берун набаромада буд. Густариши ислом дар аҳди “Хулафои рошидин”- чор халифи аввал: Абӯбакр ас-СиддиК (632-634) Умар ибн-Хаттоб (634-644), Усмон ибн Аффон (644-656) ва Али ибн Абутолиб (656-661), ба таври васеъ оғоз гардида, дар аҳди хилофати Умавиён асосан ба …

 Муҳаммад(с) дар тӯли умри худ дувоздаҳ бор издивоҷ кардааст ва он ҳам ёздаҳтояш баъд аз вафоти Хадича зани аввалин ва меҳрубонаш буда. Муҳаммад (с) ҳангоми марг нӯҳ зан дошт. Занони Мухаммад: Савда, Оиша, Мория, Ҳафса, Умму Ҳабиба, Умму Салма, Зайнаб духтари Ҷахш, Зайнаб духтари Хазима, Маймуна, Ҷувайрия, Сафия ном доштанд. …

Дар зимистони соли 630 м., соли ҳаштуми ҳиҷрӣ, Муҳаммад(с) бо ҳазор нафар лашкари ислом ба тарафи Макка руй овард. Аҳли Макка ибтидо мухтасар муқовимат нишон доданд, ки бе заҳмате шикаста шуд. Муҳаммад (с) 23-юми январь соли 630 м ба Макка дохил гашт. Фатҳи Макка хеле ором гузашт. Шаҳр, мисли суннатҳои …

Шаҳри Ясриб дар сесаду панҷоҳ км. шаҳри Макка ҷой гирифта буд. Аҳолии онро асосан, ду қабилаи арабӣ ва се қабилаи яҳудӣ ташкил мекарданд. Ду қабилаи арабӣ, ки ҳазраҷ ва авс ном доштанд ва се қабилаи яҳудӣ зиндагӣ мекарданд, ки банни қурайза, бани қайноқа ва бани Назир ном доштанд. Ихтилофу зиддият, …

Сарчашмаҳое, ки аз ҳаёту зиндагӣ ва корномаҳои Муҳаммад (с) хабар медиҳанд, пеш аз ҳама, Қуръон (бо тафсиру таъвилҳои он) ва сунна-ҳадисҳо мебошанд. Баъд аз инҳо дар мақоми дуюм китобҳое, ки бо номҳои «Сират-ун-набӣ» ва «Китоб -ул-мағозӣ» маъруф шудаанд, ҷой доранд. Аз ҷумла, «Сират»-и Ибни Ҳишом ва Ибни Исҳоқ, «Китоб-ул-мағози»-и Вақидӣ, …