Ахкоми намози ид

Ҳар гоҳ узре пеш ояд ва натавонанд дар рузи ид намози иди Фитр-
ро ба чо оваранд, фардои он рӯз онро адо менамоянд ва агар дар рузи
дуюм ҳам узре ба миён омада, монеъ аз баргузории намози ид гардад,
дигар наметавонанд онро дар рузи сеюм адо намоянд.
Аммо намози иди Курбонро метавонанд то рузи сеюм адо намо-
янд, хоҳ узре пеш омада бошад, хоҳ не, аммо таъхири он бе узр ка-
роҳият дорад.
Ҳар гоҳ намози идайн казо шавад, дигар онро казо хонда наме-
шавад, зеро намози идайн казо надорад.
Намози идайн азону комат надорад, балки мустаҳаб аст онро ба
ин тарик эълон намоянд: «Ассалоту ҷомиъатун».
Ҳангоми рафтан ба намозгоҳ мустаҳаб аст дар роҳ бо садои ба-
ланд такбири ташрик гуянд.