Дар моҳи шарифи Рамазон дарҳои биҳишт ба рӯи рӯзадорон кушода мешаванд

Худованд ба бузургдошти ин мохи муборак онро ба шнвора ва
иде барои бандагони муъминаш табдил дода, барои онҳо як силсила
имтиёзоти хос ва бахшишҳо (осониҳо)-и худогонае ҳадя намудааст.
Агар кишварҳо дар арафаи ҷашнҳои бузурги худ базмҳои идона ва
афвҳои шоҳона намоянд, пас Худованд тамоми ин як мохро ҷашнвораи
илохи ва мохи гузаштҳои худои эълон намудааст. Барои як муъмини
вокей чй ҷашне ва чй хурсандие болотар аз он аст, ки дарҳои бихишт ба
рӯи ӯ кушуда гарданд ва насими форами он ба машомаш бирасад, дар
айни ҳол дарҳои дузах фуру баста шаванд ва дар тули як моҳ аз хавфи
он эмин гардад ва ҳамчунин, дасту пои шайтонҳои гумрохкунанда бас-
та шаванд, то ба ӯ осебе нарасонанд. Паёмбар (с) мефармояд:
«Вакте моҳи Рамазон фаро расад, дарҳои биҳишт кушода ва дар-!
шаванд».
Пас бандаи муъмин бояд худро аз ин навозишҳои бепоёни илохй
дар мохи Рамазон махрум насозад ва дар зарфи ин як моҳ сифатҳои
бихиштиёнро дар худ татбик намояд. Бибинед, тамоми дарҳои би-
хишт кушода ва дар интизори бандаи рузадор мебошанд. Аммо бан-
даи рузадор дар пешгохи Худованд манзилат ва ҷойоҳе дорад, ки аз
ҳар дари он ворид намегардад, балки аз дари махсусе, ки ба ифтихори
онҳо кушода шудааст, вориди бихишт мегардад. Ба он дар «Райён»
(шодоб) гуфта мешавад. Паёмбар (с) мефармояд: «Барои аҳли ҳар ама-
ле яке аз дарҳои биҳишт мебошад ва ӯ аз он дар нидо карда ме-
шавад. Барои аҳли СИ1€؛М (руза) бошаб, , ки ба он «райён» гуфта
мешавад».