Toj.su

Ҷустан ва талаби руъяти ҳилол аз бегоҳи рӯзи бистунӯҳуми моҳӣ шаъбон воҷиби кифоя аст. Бинобар ин, намояндагони расмии дин ва пешвоёни Ислом дар ҳар давру замоне барои он талош мекарданд. Сютй дар «Ҳуснул муҳозара» овардааст: Аввалин касе, ки ба дидани ҳилоли моҳи Рамазон дар Миср баромадааст, козӣ Ғавс ибни Сулаймон …

Дар шариати Ислом барои дуруст гардидан ва пазируфта шудани аъмол ва ибодатҳои шахсияти ният шарти асосй дониста шудааст ва тамоми фаъолиятҳои ӯ бар асоси нияташ баҳо дода мешаванд. Паёмбари Худо (с) мефармояд: «Амалҳо ҳатман, ба ниятҳо вобастаанд. …» Ният ба маънои касди ботинй ва омодагии калбии инсон барои анҷом додани …

Дар манобеъ ва сарчашмаҳои шаръ – Қуръон ва суннат дар бораи он чизе, ки имрӯз бо номи тасбеҳи таровеҳ шинохта мешавад, ривояте собит нашудааст. Аз амалкарди саҳобагони киром танҳо ҳамин қадар бармеояд, ки онҳо пас аз ҳар чор ракъат намоз, ки бо ду салом баргузор мегардид, таваққуфи нисбие менамуданд. Зеро …

Дар баробари ин ҳама баҳрахои маънавй, баракоти руҳи ва фоидаҳои беҳдоштие, ки рӯза барои шахси рузадор ба бор меоварад, ҳамчунин Ислом барномаи фарогири ғизои ва тарбияи солими ҷисмониро низ аз партави таълимоти худ дур нагузоштааст. Ислом бо вуҷуди он ки ба рӯза доштани рӯзҳои башуморе аз ҳар мох, тавсия намудааст, …

Ҳифз ва нигаҳдошти инсон аз назари ҷисмӣ, рӯҳӣ, ақлӣ ва ахлоқӣ муҳимтарин асл ва яке аз ҳадафҳои бунёдии қонунгузориро дар маҷмуаи фиқҳи исломӣ ташкил медиҳад. Зеро ҳам аз дидгоҳи шаръ ва ҳам аз мавқеи илмӣ хуб собит шудааст, ки ҷисми инсон аз ҳар чиз ва ё олате мутаассир гардад, он …