САДАҚАИ ФИТР

адақаи Фитр закоти саронае мебошад, ки шахси мусалмон
пас аз хотимаи мохи Рамазон барои ҷуброни норасоихо ва
кӯохихои худ дар аснои рӯзаи ин мох, ва хамчунин барои
дасгири ва кӯмаки бенавоён дар рӯзи ид онро пардохт менамояд.
Садакаи Фитр идомаи барномаи такофули иҷтимой дар Ислом
мебошад, ки ба сурати барҷаста ва бо шукӯҳи хосе дар рузи иди Рама-
зон амалй мегардад. Дар он рӯз мусалмонон бори дигар дар хотимаи
мохи Рамазон ихлосу садокат ба арзишҳои дини Ислом, сатхи балан-
ди худсозй, маърифати динй ва таассуроти инсонии худро дар зарфи
як мохи руза ва ҳамин тавр намунае аз ҳамбастагию такофули иҷти-
моии хешро ба намоиш мегузоранд ва ба ниёзмандони ҷомеа бо номи
садакаи Фитр дасти навозиш дароз мекунанд.
Садакаи Фитр сабаби погизагии нафси инсон аз баъзе беҳудагиҳо
ва плефтагиҳое мебошад, ки имкон дорад гоҳо рузадорон дар мохи
Рамазон ба он олуда шуда бошанд. Ҳамчунин, камбағалон ва кишри
ниёзманди чомеа лоакал дар рӯзҳои ид аз хурок ва эхтиёҷоти муноси-
бе бахраманд мегарданд.
Ибни Аббос (р) ривоят мекунад, ки «Расули Худо (с) закоти Фитр-
ро барои пок гардидани р адор аз беҳудагй ва бадсуханй ва ҳамчунин
барои фароҳам гардидани гизои муносибе барои ниёзмандон фарз гардо-
нидааст. Касе онро пеш аз намоз (-и ид) адо намояд, он закоти пази-
вакасе он1р>о баъд аз намоз адо нюмюяд؛, он садакае аз са-
дакот мебошад» .235
Ислом дар зимни барномаҳои ибодатии худ усули иктисодй ва
тархи кафолатҳои иҷтимоиро ба сурати зебо ва бо пешбиниҳои даки-
ке дарч намудааст, ки дар он ҳам арзишҳои инсонй, аз кабили барода-
рй, ҳамбастагй ва таъмини зиндагонии обрумандона барои тамоми
қишрҳои ҷомеа таҳаккук меёбанд ва ҳам бо хисси камоли бандагй ва
анҷоми вазифаи шаръй аз сӯи дорандагон пардохт мешаванд.
Пардохти садакаи Фитр бар шахси дорои шароит воҷиб буда, со-
ли дуюми ҳиҷрй ҳамзамон бо фарз гардидани рузаи мохи Рамазон со-
бит шудааст. Онро дар истилохи шаръ ҳам садакаи Фитр ва ҳам зако-
ти Фитр мегуянд.
Аз чандин нафар пешвоёни Ислом, аз ҷумла Икрима ривоят
шудааст, ки манзур аз покизагй дар ояти карима «Дар воқеъ, растагор
гардидааст касе, ки (худро) пок сохта ва номи Парвардигорашро ба ёд
235 Сунани Абудовуд, 1609. Сунани Ибни Моча, 1827.