Теги: Илм

Дуо яке аз ибодатҳои муҳим дар дини мубини Ислом аст, ки иртиботи мустақим ва ғайри мустақим бо шинохти Парвардигори банданавозу меҳрубон дорад. Инсонҳо ба ҳамон андоза, ки шинохти дақиқу амиқ аз Худованд дошта бошанд, ба ҳамон андоза дуову ниёзу муноҷоташон ба даргоҳи илоҳӣ рангину зебост. Инсон махлуқест аз махлуқоти илоҳӣ, …

Масҷид хонаи Худо ва ҷои тоату ибодат буда, суханони беҳуда ва аз кору бори зиндагии дунё сӯҳбат кардан дар он раво нест. Вақте банда пеш аз даромадани вақт дохили масҷид мешавад ва ё баъди гузоридани намоз он ҷо мемонад, вақти худро беҳуда сарф накунад, балки ба намозҳои иловагӣ, зикр ва …

Вақте ба масҷид дохил мешавад, ба пои рост дохил шавад ва сипас «Бисмиллоҳ» гуфта, ба Паёмбар (с) дуруд бифиристад ва ин дуоро бихонад:«Аллоҳумма-фтаҳ лӣ абвоба раҳматика». «Худоё! Дарҳои раҳмататро ба рӯйи ман бикушо». . Ҳазрати Абдуллоҳ ибни Умар (р) ривоят мекунад, ки Паёмбар (с) ҳар вақте дохили масҷид мешуд, ин …

Баъд аз шунидани азон ин дуоро бихонад:«Аллоҳумма Рабба ҳозиҳи-д-даъвати-т-томма ва-с-салоти-л-қоима оти Муҳаммадани-л-василата ва-л-фазилата вабъасҳу мақоман маҳмуданиллазӣ ваъадтаҳу». «Худоё, Парвардигори ин дуоҳо ва намозе, ки барпо мешавад, ба Муҳаммад васила ва фазилат ато фармо ва ӯро манзилат ва мақоми неку, ки ваъда додаӣ, бидеҳ». Лафзи «васила», ки дар дуо омадааст, дараҷа …

Шахсе азонро шунид, баробари муаззин бояд калимоти азонро такрор кунад. Ҳазрати Абӯсаиди Худрӣ (р) аз Паёмбар (с) ривоят мекунад: «Ҳар гоҳ ки азонро шунидед, пас, чунон ки муаззин мегӯяд, бигӯед». Аз ривояти Ҳазрати Умар (р) низ ҳамин ҳукм бармеояд, ки шахсе азонро шунид, ҳамчун муаззин калимоти азонро такрор кунад, ба …

Ҳазрати Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят мекунад, ки Паёмбар (с) ба сӯи масҷид мерафт ва ин мехонд:«Аллоҳумма-ҷъал фӣ қалбӣ нуран ва фӣ самъӣ нуран ва фӣ басарӣ нуран ва ъан яминӣ нуран ва ъан шимолӣ нуран ва амомӣ нуран ва халфӣ нуран ва фавқӣ нуран ва таҳтӣ нуран ваҷъал лӣ …

Шояд дар дигар забонҳову дину ойинҳо масъалаи «салом» як амри оддӣ бошад, аммо дар дину мусулмонон «салом» ибодат аст, ки маънои дуоро дорад. Пас шахсе бо бародари мусалмони худ мулоқот кард, «Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳ » бигӯяд ва дар ҷавоб мухотаб «Ва алайкуму-с-салом ва раҳматуллоҳи ва баракотуҳу» бигӯяд.

Бандаи мусулмон ҳамеша бо таваккул намудан бар Худо аз манзил берун меравад ва бо ҳамин восита робитаашро бо Парвардигораш тақвият медиҳад ва аз ҳар фитнаю бадӣ дар амон мемонад. Ҳазрати Анас (р) аз Паёмбар (с) ривоят мекунад, ки Расулуллоҳ (с) фармуд: «Шахсе, ки мехоҳад аз хона берун равад, ин дуоро …

Ҳазрати Абӯсаиди Худрӣ (р) ривоят мекунад, ки ҳар гоҳ Паёмбар (с) либоси нав мепӯшид, ин дуоро мехонд:«Аллоҳумма лака-л-ҳамду анта касавтаниҳи, асъалука хайраҳу ва хайра мо суниъа лаҳу ва аъузу бика мин шарриҳи ва шарри мо суниъа лаҳу».«Илбас ҷадидан ва ъиш ҳамидан ва мут шаҳидан». «Худоё! Ситоиш Турост, ки ин либосро …

«Алҳамду лиллоҳиллазӣ касонӣ ҳоза-с-савба ва разақаниҳи мин ғайри ҳавлин миннӣ ва ло қувва». «Ҳамду сано Худоеро, ки ин либосро ба ман пӯшонид ва онро бе ҳеҷ қудрату тавоноие рӯзиям кард». Ҳазрати Анас (р) аз Паёмбар (с) дар бораи фазилати ин дуо ривоят мекунад, ки шахсе дар вақти либоспӯшӣ ин дуоро …