Теги: Ҳиндустон

Дар давраи ведоӣ маросимҳои ибодатӣ ориёни ҳинд бисёр содда будааст ва ҳанӯз ҳеҷ гуна маъбад ва маҳалли хосе барои ибодат надоштаанд. Маросимҳои ибодат дар фазои кушоду марғузорҳо баргузор мегардид. Меҳробе барои худоён месохтанд ва худоёнро ба базми маросимӣ даъват ва навъҳои гуногуни хӯрок: шир, равған, ғаллотро дар назди он меҳроб …

Парастишҳо ва эътиқодҳои асри ведой. Аз навъи боварии давраи тоориёй ҳиндувон мутаассифона ҳеҷ гуна осоре боқй намондааст. Асли дину оини[1] онҳо дақиқ маълум нест. Асосан он чизе, ки аз оини бостонии Хиндустон маълум аст, ба тамаддуни баъдй– тамаддуни ҳинду ориёй мансуб аст. Тақрибан аз нимаи дуюми ҳазораи дуюм қабл аз …

Ин қисмат ба шинохту баррасии таърихи пайдоиш ва таҳаввули динҳои ҳинду ориёй, ки шомили адёни ҳиндй ва эронй аст, бахшида шудааст. Динҳои ҳиндй, эронй– тоҷикй ва ҳатто баъзе эътиқодоту худоёни юнонй ва румй аз як решаву фарҳанги қадимаи ориёй манша гирифтаанд. Ҳиндустон яке аз сарзаминҳои куҳан ва аз назари тамаддун …

Пас аз вафоти Буддо шогирдонаш таълимоти ӯро интишор ва такмилу тадвин намудаанд. Маҷмӯи таълимоти ӯ дар китоби муқаддас «Трипитака»(« Се сабад ҳикмат») ҷамъоварӣ гардид. Як аср баъд дар дохили буддоия ихтилофот сар заданд. Ин ихтилофҳо рӯи масъалаи сабук кардани як қатор талаботи шариати буддоия буданд. Дар натиҷа буддоия ба ду …

Дар атрофи таълимоти Буддо ақидаҳо гуногунанд: як гурӯҳ донишмандон онро фалсафаи соф, дигарон навъи дини баркамол меҳисобанд. Вайро саволҳои « Кӣ оламро офарид?», «Ҳастӣ аз куҷо ва кай ба вуҷуд омад?» ҷалб намекунад. Вазифаи ӯ нишон додани роҳи наҷот аст. Ӯ дар як мавъизаҳояш масале овардааст, ки дар он гуфта …

Пайдоиш: Дини буддоӣ ( ё буддоия) аз навъи динҳои ҳинду ориёнӣ аст, ки ба дараҷаи дини ҷаҳонӣ расидааст. Аз ин рӯ дини буддоиро роҳи ориёӣ низ гуфтаанд. Ин дин дар охирҳои асри У1 т.м. ба вуҷуд омадааст. Дини буддоия аксуламале ба сохти коставии Ҳиндустон ва оини ҳиндуияи он будааст. Буддоия …

Гӯянд, ки рӯзе Нанак пас аз он ки дар рӯдхона ғусл карда, берун омад ва рӯ ба ҷангал ниҳод ва нопадид шуд. Дар онҷо ӯро мукошифа даст дода, дар пешгоҳи Худои таъоло ҳозир гашт. Худованд ӯро ҷоме аз шароби биҳиштӣ– «тактор» ато намуд. Сипас ӯро гуфт: -« МАН БО ТУ …

Сикхия яке аз динҳои миллии ҳинду ориёӣ ва яктопарастӣ буда дар асри XV м. ба вуҷуд омадааст. Он аввал ҳамчун як фирқаи ислоҳталаби ҳиндуия зуҳур карда, имрӯз ҳамчун дини алоҳида шинохта шудааст. Дини сикхия аз ҷавонтарин динҳои суннатӣ мебошад. Асосгузори он Нанак (1469-1538) аст. Ӯ аз аҳли Панҷоби Ҳиндустон аз …

Ҷайния (Jainism) аз ҷониби намояндагони равшанфикри табақаи ашрофу аъён, ҳамчун ҷунбиши мухолиф ба таълимоти бараҳмания ва сохтори каставии асри У1 т. м дар Ҳиндустон ба миён омад. Асосгузори ҷайнизм шоҳзода Маҳавира Натапутта Вардуамана буд, ки солҳои 599-527 т.м. зиндагӣ кардааст. Маҳавира дар сию як солагиаш дарборро тарк намуда, ба дарвешони …