Теги: мусульманы

Вақте, ки шахсе дар ҷои даркориаш расид, вақти фаромадан аз воситаи нақлиёт барои ҳосилшавии мақсади омаданаш дуои зайлро бихонад:«Рабби анзилнӣ мунзалан муборакан ва Анта Хайру-л-мунзилин». «Эй Парвардигори ман, маро дар манзили муборак фуруд ор; ва Ту беҳтарини фурудорандагонӣ!». Вақте, ки киштии Нӯҳ (а) ба ҷои хушкӣ мерасад, дар ҳоли фуруд …

Агар хавфу андеша дошта бошад, ки шахси золиме бар ҷони ӯ ситам мекунад ва ё ба молаш нуқсоне мерасонад. «Раббано ло таҷъално фитнатан ли-л-қавми-з-золимин». «Парвардигоро! Нагардон моро маҳали азобу зӯроварӣ барои гурӯҳи ситамгорон». «Рабби наҷҷинӣ мина-л-қавми-з-золимин». «Эй Парвардигори ман, маро аз гурӯҳи ситамгарон раҳо кун!». Марде аз хайрхоҳони ҳазрати Мӯсо …

Дуо яке аз ибодатҳои муҳим дар дини мубини Ислом аст, ки иртиботи мустақим ва ғайри мустақим бо шинохти Парвардигори банданавозу меҳрубон дорад. Инсонҳо ба ҳамон андоза, ки шинохти дақиқу амиқ аз Худованд дошта бошанд, ба ҳамон андоза дуову ниёзу муноҷоташон ба даргоҳи илоҳӣ рангину зебост. Инсон махлуқест аз махлуқоти илоҳӣ, …

Агар хавфу андеша дошта бошад, ки шахси золиме бар ҷони ӯ ситам мекунад ва ё ба молаш нуқсоне мерасонад. «Раббано ло таҷъално фитнатан ли-л-қавми-з-золимин». «Парвардигоро! Нагардон моро маҳали азобу зӯроварӣ барои гурӯҳи ситамгорон». «Рабби наҷҷинӣ мина-л-қавми-з-золимин». «Эй Парвардигори ман, маро аз гурӯҳи ситамгарон раҳо кун!». Марде аз хайрхоҳони ҳазрати Мӯсо …

Фарзанди солеҳ бояд ҳамеша дар ҳаққи падару модари худ дуои хайр кунад, қатъи назар аз ин ки онҳо дар қайди ҳаёт ҳастанд ё нестанд, зеро ин яке аз ҳуқуқи эшон бар зиммаи фарзанд аст. «Раббиғфир лӣ ва ливолидайя ва ли-л-муъминина явма яқуму-л-ҳисоб». «Эй Парвардигори мо, рӯзе, ки ҳисоб қоим шавад, …

Мард бояд ҳамеша барои комёбӣ ва саодатмандии ҳамсар ва фарзандони худ дуо кунад. Зеро дуо кардан дар ҳаққи зану фарзанд яке аз ҳуқуқи онҳо дар зиммаи мард аст. «Раббиҷъалнӣ муқима-с-салоти ва минзуррийятӣ, Раббано ва тақаббал дуоъ». «Эй Парвардигори ман, маро ва авлоди маро (низ) барподорандаи намоз бикун! Эй Парвардигори мо, …

«Рабби ло тазарнӣ фардан ва Анта Хайру-л-ворисин». «Эй Парвардигори ман, маро танҳо нагузор ва Ту Беҳтарини ворисонӣ!». Дуои мазкурро ҳазрати Закарийё (а) карда буд ва Худованд ба баракати ин дуо ба ӯ Яҳё (а)-ро бахшид. Шахсоне, ки фарзанд намеёбанд, ин дуоро ҳар қадаре ки метавонанд, бештар ва дар вақтҳои иҷобати …

Ҳар гуна мушкилие, ки барои банда пеш меояд, дар баробари он сабр кардан ибодати бузург буда, аҷру савоби зиёде дорад. Агар шахсе дар роҳи талаби ҳақ ба мушкилие дучор шавад, ин дуоро бихонад:«Раббано африғ ъалайно сабран ва саббит ақдомано фансурно ъала-л-қавми-л-кофирин». «Эй Парвардигори мо, бар мо сабр ато кун ва …

Агар шахсе ба бемории сахте «Аннӣ массания-з-зурру ва Анта Арҳаму-р-роҳимин». «Парвардигоро! Маро ранҷурӣ расидааст ва Ту меҳрубонтарини меҳрубононӣ». Имтиҳони Худованд барои ҳазрати Айюб (а) ин буд, ки вақте ба бемории сахт гирифтор мешавад, дуои мазкурро мехонад. Худованд ба баракати ин дуо ӯро шифо мебахшад. Хондани Қуръони карим ба зоти худ …

Имон як ҷавҳари бебаҳост. «Раббано ло тузиғ қулубано баъда из ҳадайтано ва ҳаб лано мин ладунка раҳматан иннака Анта-л-Ваҳҳоб». «Эй Парвардигори мо, баъд аз он ки ба мо роҳ намудӣ, дилҳои моро каҷ макун! Ва барои мо аз назди худат неъмат ато кун, ҳамоно Ту Атокунандаӣ!». «Раббано отино мин ладунка …