Теги: Таърих

Ин ҷо мо аввалин мазҳари офтобпарастиро мебинем. Ибодати Офтоб дар Мисри бостонӣ хее ривоҷ доштааст. Ҳорисро набояд ягона худои офтоб донист. Мардуми Миср ба хубӣ медонистанд, ки рушд ва нумӯи наботот ва фаровонии ғаллт то чӣ ҳад ба партави нури хуршеди ҷаҳонтоб вобастагӣ дорад. Аз ин рӯ, аз ибтидо мисриён …

Устураи Изис ва Осирис, ки дар байни мисриёни қадим маъруф буда, нишон медиҳад, ки тасаввуроти мисриён дар бораи худоён ва зиндагии онҳо сад дар сад мисли зиндагии инсонҳост. Онҳо зану фарзанд доранд, кинаву душманӣ мепарваранд, меҷанганд ва ғайра. Осирис (ё Озирус) аввал дар Шом ҳамчун худои зироату кишт парастида мешуд …

Мамлакати Миср  дар қисмати шимолу шарқии Африқо, дар канори Баҳри Миёназамин ва Баҳри Сурх, дар ду тарафи рӯдхонаи бузурги Нил ҷойгир аст. Дар қадим ин кишварро худи мардуми он Кемит (кетП), яъне «замини сиёҳ» меномиданд, ин ном бо сабаби он буд, ки ҳар сол бар асари обхезӣ дар саросари канори …

Марҳилаи навин дар таърихи рушду такомул ва таҳаввули маънавию мазҳабии инсоният, ҳамзамон бо оғози таърих ва пайдоиши тамаддун аст. Он давраи гузариш ба зиндаги шаҳрнишинӣ, ташакули сохторҳои иҷтимоию сиёсӣ ҷамъиятӣ, пайдоишу рушди илму фарҳанг буд. Одамон аз ҷумлаи халқҳои пешрафтаю мутамаддини бостон пас аз гузашти мунтазам дар аз зинаи зиндагии …

Фетишизм ( кал. французӣ «фетико» – тумор, сохта, маснӯъ), ҳамчун парастиши динӣ, эътиқоду боварӣ ба хусусияти онсӯитабии ё мовароуттабии ашё, чизҳои моддиро ифода мекунад. Одамони ибтидоӣ эҳтироме, наздик ба эҳтироми одамони баъдӣ ба муқаддасот, нисбат ба ашёи хосе қоил будаанд ва онҳоро дорои қувваи сеҳрнок мешуморидаанд, аз онҳо мададу ёрӣ …

Мувофиқи маълумоти тозатарини илмии инсоншиносӣ таърихи ташаккул ва ҷудо шудани он шохаи ҷонварон, ки баъдан аз он инсон ташаккул ёфтааст ба 50 миллион соли пеш ва пайдоиши мавҷуде дар рӯи Замин, ки онро метавон ниёгони инсони оқил номид, наздик ба 6 то 3 миллион сол пеш тахмин шудаст. Аммо дар …

Барои шинохти илмии динҳо донистани раванду ҷараёни пайдоиш ва таҳаввулу такомули онҳо зарур аст. Дар мавриди пайдоиши динҳо ихтилофу баҳсу муҷодилаву мубоҳисаҳои илмию динӣ зиёданд. Оё инсон ҳамеша диндор будааст? Агар ҳамеша диндор набуда бошад онро чӣ гуна метавон исбот кард?Дин дар ҷамъияти инсонӣ дар кадом марҳалае аз таърихи башар …

Зардуштия аз маъруфтарин дини бостонии халқҳои тоҷику эронӣ мебошад. Ин дин ба номи асосгузораш Зардушт номгузорӣ шудааст. Он ба хато бо номи дини маҷусӣ ва муғон, низ дар адабиётҳои юнониву исломӣ омадааст. Дини Зардуштӣ аз лиҳози пайдоиш ва доманаи густариш ба гурӯҳи динҳои миллию давлатии ҳавзаи тамаддуни ориёӣ тааллуқ дошта, …

Сарчашмаҳои асосии динҳои ҳинду ориёӣ ки маълумоти имрӯзаи диншиносон оид ба эътиқоди қавмҳои эронинажод ба онҳо асос ёфтааст иборатанд: китоби муқаддаси ҳиндуия Ведҳо, ва китоби муқаддаси зардуштиён Авесто ва тарҷумаҳо ва тафсирҳои паҳлавии он, ва осори дигари паҳлавӣ- Бундаҳишн, Дотастони диник, Гузидаҳои «Зодаспарам», Менухирад, Ардавирнома, Динкард, Баҳман Яшт, Хайоткори Зомоспик, …

Тоҷикон дар аҳди бостон, ҳамроҳ бо дигар ҳалқҳои ориёӣ ва эронизабону эроннажод аз назари фарҳанги динию мазҳабӣ дар таърихи тамаддуни ҷаҳонӣ нақши арзандае гузоштаанд. Ниёгони мо дорои дину оинҳои баркамолу ҷаҳонӣ будаанд. Халқҳои эронӣ аз нигоҳи динофаринӣ ба зумраи нодиртарин нажодҳо ва халқиятҳои ҷаҳон таъаллуқ доранд. Онҳо мисли ҳиндувон ва …