Такбири ташрик

Такбири ташриқ пас аз фарзи намози бомдоди рузи нӯҳуми зул-
ҳиҷҷа – рузи Арафа шуруъ мешавад ва баъд аз намози асри рузи сезда-
ҳум ба поён мерасад. Як бор гуфтани такбири ташриқ бар ҳар намоз-
гузор пас аз ҳар намози фарзи фавран воҷиб аст, зан бошад ё мард, бо
ҷамоат намоз бихонад ё танҳо.
Пас аз намози фарз фавран такбир гуфта мешавад. Занҳо такбир-
ро оҳиста мегуянд. Пас аз намози ид низ гуфтани такбир воҷиб аст. 
Такбири ташриқ муддати панҷ руз ё пас аз бисту се вакт намоз гуфта
мешавад. Такбири ташриқ ин аст:
акбару акбар, о илоа валлоҳу акбар,
Аллоҳу акбару ва лиллоҳи-л-ҳамд».
Агар имом такбироти ташрикро фаромуш кунад ҳам, муктадй бо-
яд такбир гуяд.
Такбири ташрик зикр ва замзамаи ёди Худо дар рузи шодмонист,
ки бандагон онро ба бузургдошти Парвардигорашон бо садои баланд
вирди идонаи худ мегардонанд ва ба таври бошукуҳе шукри неъмат-
ҳои ӯро ба ҷой меоваранд. Гуфтани такбири ташрик пас аз намозҳои
фарзи воҷиб буда бошад ҳам, вале он вирди идонаи мусалмонҳост, ки
замзамаи он сари ҳар кадам ва дар ҳар нишасту бархост хуб ва шар-
ъан писандидааст.