Toj.su
амазон мохи нузули Куръон, мохи кушода шудани дархои
рахмати Худованд ва мохи оози нузули вахй ба хазрати
Мухаммад (с) – паёмбари бузурги Ислом мебошад. Дар ин
мох фариштаи вахй – Чабраили амин (ъ) ба расонидани каломи зоти
азалии Худованд ба замин амр шуд ва дасти навозиши у ба кумаки
бандагонаш дароз гардид.
Он мохи Рамазоне, ки нузули Куръони карим дар он ооз гардид,
нуктаи тахаввуле дар сарнавишти башарият ба шумор меравад. Ойи-
ни нав зиндагонии дуборае барои инсон ба армуон оварда, нидои ма-
лакутии Куръон дар замири инсоният рухи тозае дамид ва онро барои
хамеша ба рохи саодату хушбахти фаро хонд. Худованд мефармояд:
«Мохи Рамазон мохест, ки дар он барои хидояти мардум ва нишона-
хои рохи рост ва чудосозанда (-и хак аз ботил) Куръон фиристода шуд».
Пас дар ин мох дархои рахмати Худованд ба руи инсоният кушо-
да гардида ва баракоти бепоёни у бар вай фуруд омадааст ва он шабе,
ки нузули Куръон дар он сурат гирифта, аз суи Худованд шаби Кадр
ба маънои шаби боарзиш ва дорои чойгохи хосе номида шудааст.
«Мо он (Куръон)-р٠, бе шак, дар шаби «Кадр» нозил намудем».
Илова бар ин, Худованд барои афзудани баракоти ин мох рузаи
онро бар муъминон фарз гардонида, онро бар дигар моххо бартари
бахшидааст ва онро барои бандагонаш ба ид ва зиёфате табдил дода-
аст. Дархои бихиштро дар он мох кушуда, даромадгоххои дузахро (ба
бузургдошти он) фуру баста ва шайтонхоро дар занчир афкандааст,
(то зиёфати Уро бар бандагонаш табох насозанд).
Расули Худо (с) рузе дар арафаи мохи Рамазон фармуд: «Рамазон,
ин баракат бар шумо фаро расиб, мюх؛»؛, ки Худованд Ш1)?М1О1>О бар
он дар зери пушиши навозишуои Худ карор медиуад: Рауматашро бар
шумо фуруд меоварад, гуноуонатонро фуру мерезад ва дуъоятонро ицо-
бат менамояд. Ба ва ракобатхои хайри шумо дар И1Н м1ОХ на-
зар меафканад ва бо шумо дар миёни фариштагонаш ифтихор менамо-
яд. Пас аз худ хайру некиро ба Худованд нишон диуед. Бадбахти вокуй
хамон касест, ки дар мох аз рахмати Худованди азза ва чалгл махрум
гардад».
Пас бояд бандаи муъмин ба истикболи ин мохи муборак пешакй
омода гардад, то аз ин хони рахмат ва моидаи густардаи Худованд
харчи бехтару бештар истифода намояд. Одамон барои истикболи
чашнхои бузург ва муносибатхои хос муддатхо кабл ва дар сатххои
гуногун омодагй мебинанд. Вале барои бандаи муъмин кадом муноси-
бат ва чашне бузургтар аз мехмонии Худованд дар мохи Рамазон ме-
бошад, мохе, ки бо он хама баракот ва азамати худ нуктаи тахаввуле
дар сарнавишти башарият ва сарогози зиндагонии нави инсон гардид?.
Бандаи муъмин дар ин мох ба истикболи нуру баракат меравад.
Вай дар ин суфраи илохй накхати маонии Куръонро мебуяд ва аз таро-
вати неъматхо ва баракоти он домани маънавиёташро пур менамояд.
Мусалмонони садри Ислом азамати фаризахои илохй ва он хайру
баракатеро, ки Худо дар онхо ниходааст, хуб дарк мекарданд ва изза-ту шараф ва сарбаландии худро дар сояи анчоми онхо медиданд. Би-
нобар ин, вакте ба суи амре фаро хонда мешуданд, дилхояшон аз шав-
ки бандаги ба вачд меомад ва агар бо сабабе имкони иштирок дар он-
ро намеёфтанд, ашки хасрат мерехтанд. Ривоят шудааст, ки боре гуру-
хе аз мусалмонон, ки василаи савори ва имконоти иштирок дар газва-
еро наёфтанд ва Расули Худо (с) низ натавонист онхоро мучаххаз на-
мояд, аз назди он Хазрат (с) бо дили пур аз хасрат ва дидаи гирён бар-
гаштанд. Куръони карим рухиёти баланд, дарки шукухи ахкоми Ис-
лом аз суи онхо ва он холати андухбореро, ки онхоро ба сабаби адами
имкони ширкат дар газо фаро гирифта буд, чунин баён медорад: «…
гуфти: Чизе, ки шуморо бар он хамл намоям, намеёбам, дар холе (аз
назди ту) баргаштанд, ки чашмонашон дар гами ин ки чизе барои ин-
фок (дар рохи ширкат дар газо) наёфтаанд, аз ашк пур гашта буд».
Ин гаму андух онхоро барои наёфтани имкони ширкат дар газо
фаро гирифта буд, пас рухиёти баланд ва шавку шуре, ки онхоро ба-
рои истикболи мохи Рамазон ва ё ибодатхои дигар фаро мегирифт,
васфнопазир аст. Онхо аз мохи рачаб барои истикболи мохи Рамазон
омодаги медиданд. Ривоят шудааст, ки вакте мохи рачаб фаро мера-
сид, Расули Худо (с) дуъо мекард: «Худоё, барои мо дар мохи рацаб ва
Хамчунин ривоят шудааст, ки мусалмонон мохи Рамазонро бо ор-
зухои нек ва ин дуъо пешвоз мегирифтанд: «Бор Худоё, инак мохи Ра-
мазон бар сари мо соя афкандааст, пас онро барои мо ва моро барои он
саомат бидор, рузаву киёми 0Н1р)0 бароюн рузи бггрдон ва ба мо дар
0 фармо ва моро дар
он аз фитнахо эмин бидор!».10 Хатто Расули Худо (с) дар мохи шаъбон
барои омодаги ба мохи Рамазон аз дигар моххо бештар руза медошт.
Рости, Куръони карим дар даврони мадании даъват, ки ба давро-
ни рехтани пояхои ахкоми Ислом ва муайян гардидани фарзхо ва
рукнхои он шинохта шудааст, мардуми мусалмонро бештар бо садои
дилнишин ва бонавозиши: «Ё айюха-л-лазина оману» (Эй бандагони
муъмин, Эй мардуми имондор ва Эй касоне, ки имон овардаед) хитоб
менамояд. Ин шеваи хитоб баёнгари он аст, ки мусалмонони мавриди
назар дар он лахзахо аз лихози маърифатнокии дини, огохихои имони
ва шинохти арзишхои исломи ба сатхи баланди фикри ва эътикодй ра-
сида ва шоистагии ин нидои бонавозиши Худовандро дар худ пайдо
карда буданд.
Вакте Худованд онхоро бо садои ошнои: «Эй касоне, ки имон
овардаед» нидо менамояд, муъминони огоху фахмидаеро мавриди хи-
тоб карор медихад, муъминоне, ки аз хар лихоз омодаи кабули фарму-
дахои у пас аз нидо мебошанд. Ин нидо дар зимн маънои «Эй банда-
гони бомаърифат ва огох,»-ро низ дорад. Ин садои малакутии Худо-
ванд барои онхо маънус ва ба дилхояшон наздик буд. Онхо нихояти
лутфи илохиро дар ин садои дилнавоз эхсос мекарданд, ки Худованд
аз миёни доираи офариниш онхоро баргузидааст.
Дигар ин нидои он давроне нт ки ба мардум рохи худошиноси
ва нишонахои кудрат ва хикмати Уро биомузад, губорхои руи фитра-
ти инсонро бизудояд ва ба афкори вай бедори бахшад. Хитоби он дав-
рахо бештар бо «Ё айюхан носу» (Эй мардум) огоз мешуд. Ин яке аз
чанбахои эъчози баёни Куръон аст, ки шеваи гуфтораш мутаносибан
сатххои гуногуни рушди эътикодй ва ичтимоии мардумро бо расота-
рин калимот баён менамояд.
Куръон дар огози ояти фарзияти руза мусалмононро бо садои
дилнишини: «Эй бандагони муъмин» ва «Эй касоне, ки имон овардаед»
хитоб намудааст, ки он баёнгари омодагии хамачонибаи мусалмоно-
ни садри Ислом барои кабули фаризаи руза ва истикболи мохи мубо-
раки Рамазон мебошад. Сатхи баланди омодагии равонй ва нузч (ра-
сиш)-и маърифатхои динй дар хаёти мусалмонони он рузгор дар ифо-
дахои оятхое, ки дар бораи фаризаи руза ва тахаввулоти такомулии
зина ба зинаи мусалмонон сухан мегуянд, ба хубй мушохида мегардад.
Бинобар ин, мусалмонон бояд бо пайравй аз гузаштагони неки ин ум-
мат худ ва хонаводаи хешро барои истикболи хамачонибаи мохи му-
бораки Рамазон пешакй омода созанд ва кушиш намоянд, ки аз бара-
коти бепоёни Худованд дар ин мох, харчи бештар бахраманд гарданд.
