ХОЛАТХОЕ, КИ НАГИРИФТАНИ РУЗАИ МОХИ РАМАЗОН ДАР ОНХО ИЧОЗАТ АСТ

усофире, ки намозхои чахорракъатаро дар сафар ду
ракъат мехонад, дар он сафар нагирифтани руза низ ба-
рояш ичозат аст, вале бояд казои онро дар наздиктарин
фурсати муносиб ба чо оварад ва мусофире, ки намозашро тамом ме-
хонад, монанди касе, ки кори у сафар аст, бояд дар сафар руза биги-
рад. Дар сафаре, ки руза боиси машаккат нагардад, гирифтани он бех-
тар аст.
Беморе, ки бим дорад, ки бо руза гирифтан беморияш зиёд меша-
вад, руза нагирад ва пас аз бехбудиаш казои онро ба чо оварад. Вале
агар руза гирифтан ба бемории у зарар надошта бошад, бехтар аст, ки
руза бигирад.
Занони хомила ва ширдех агар аз халокати худ ё тифлонашон бим
дошта бошанд, чоиз аст дар мохи мубораки Рамазон руза нагиранд,
вале бояд казои онро ба чо оваранд.
Ибни Аббос (р) дар тафсири ояти: «Ва бар касоне, ки рузаро бо
сахти ва машаккат тахаммул менамоянд, ба андозаи таоми як мискин
фидя додан аст» мефармояд: «Ин барои пирамарди солрафта ва зани
пир, ки ба зур метавонистанд руза бигиранд ва хамин тавр, барои за-
ни бордор ва ширдех, вакте бар (халокати худ ва ё тифлаш) хафв ба-
рад, рухсате аст. Онхо ифтор карда, ба чои хар руз мискинеро таом
медиханд».
Вале назари машоихи мазхаби ханафи дар ин масъала он аст, ки
зани хомила ва ширдех, агар бар худ ва ё тифлаш хавф барад, ифтор
намуда, дар муносибтарин фурсат казои онро ба чо меоваранд ва хеч
гуна фидяе бар онхо вочиб намебошад.
Дар холати хайзу нифос руза гирифтани занон чоиз нест, вале пас
аз пок гаштан бояд казои он рузхоро ба чо оваранд.
Касе, ки ба сабаби пири наметавонад руза бигирад ва баъд аз мохи
мубораки Рамазон хам наметавонад казои онро ба чой оварад ва хам-
чунин беморе, ки то охири умр ба саломатиаш умеде нест, метавонанд
дар мохи мубораки Рамазон руза нагиранд, вале бояд барои хар рузаш
фидя диханд. Фидя он аст, ки хар руз як мискинро ду вакт таом диханд.
Тифле дар рузи мохи мубораки Рамазон болиг гардад ва ё кофире
мусалмон шавад, бар онхо лозим аст, ки дар рузхои бокимонда руза би-
гиранд. Кои худи он руз бар онхо вочиб нест, вале ба хотири хамбас-
таги бо мусалмонони рузадор бояд аз хурдану нушидан имсок намоянд.