Руза доштан дар ин рузхо карохият дорад ва ё манъ аст

Рузаи рузи шак ба нияти вучуб (Рамазон) харом (макрухи тахри-
мй) ва ба нияти татаввуъ макрух аст. Рузи шак он аст, ки эхтимоли
шаъбон ва Рамазон хардуро дорад – хануз ба поён расидани мохи
шаъбон ва даромадани мохи Рамазон ба таври аник муайян нагашта-
аст. Аммор ибни Ёсир (р) мефармояд: «Касе рузи шак руза гирад, во-
кеан хам, Абулкосим Мууаммад (с)-ро нофармони кардааст».161
Аз Абухурайра (р) ривоят шудааст, ки Расули Худо (с) фармуд:
«Рамазонро бо доштани як ё ду руз руза пешдасти нанамоед, магар ка-
се, ки цаблан рузадор бошад, пас вай метавонад он рузро руза бигирад» .162
Бар хамин асос руза доштани рузи шак барои одамоне, ки каблан
рузадор бошанд, мамнуияте надорад, вале барои гайри онхо макрух
мебошад. Бо ин хол вакте ният кунад, ки агар Рамазон бошад, рузаи
фарз дорам ва илло рузаи нафл ва зохир шавад, ки он руз аз Рамазон
буда, аз Рамазон ба шумор ояд.
Хамчунин руза доштани рузхои иди Рамазон ва Курбон ва рузхои
ташрик манъ аст. Ривоят шудааст, ки Расули Худо (с): «Аз руза доштани
рузхои иди Рамазон ва Курбон нахй намуд».163 Расули Худо (с) дар бораи
рузхои ташрик, яъне се рузи дигари иди курбон мефармояд: «Айёми
ташриц рузхои хурдану нушидан ва зикри Худои таъоло мебошанд».164
Паёмбар (с) хамчунин аз рузаи висол нахй намудааст. Рузаи висол
он аст, ки шахсе бе ифтор ва сахарихурй чанд руз пайваста руза биги-
рад. Паёмбар (с) худаш рузаи висол мегирифт ва баъзе сахобагон бо
пайравй аз он Хазрат (с) рузаи висол гирифтанд. Он Хазрат (с) онхоро
манъ кард ва фармуд: «Рузаи висол нагиред. Гуфтанд: Ту (худат) ру-
заи висол мегири!? Гуфт: Ман мисли шумо нестам, балки ба ман таом
ва шароб дода мешавад ва дар ривояте омадааст: Маро Парвардигорам
мехуронад ва менушонад».
Дар ривояти Абусаъид (р) омадааст: «… Агар касе аз шумо рузаи
висол доштан бихохад, пас то сахар висол намояд» .166 Пас маълум ме-
шавад, ки агар касе бихохад, метавонад то сахар рузаи висол бигирад,
яъне бегох ифтор накунад ва рузаашро то замони сахарихурй идома
дихад. Вале рузаи висол ба таври мутлак мамнуъ мебошад. Дар риво-
яти Абухурайра (р) омадааст: «… Амалуоро ба андозаи кувват ва та-
воноии худ анцом дихед».167 Пас маълум мегардад, ки рузаи висол аз
тобу тавони шахс берун мебошад.
Ихтисос додани рузи чумъа ва ё шанбе ба руза карохият дорад,
вале агар онхо якчоя гирифта шаванд ва ё рузи паншнбе бо чумъа
гирифта шавад, боке надорад. Аз Абухурайра (р) ривоят шуда, ки Па-
–
тисос надиуед ва рузашро аз байни рузхо ба руза ихтисос надиуед, ма-
гар он ки он ба рузе мувофик ки касе аз шумо он1р>о (каблан) руза ме-
дошт». Боз мефармояд: Паёмбар (с)-ро шунидам, ки фармуд: «Касе
аз шумо рузи цумъаро ба тануой руза надорад, магар хамрох бо рузи
кабл ва ё баъди он».