9. Тасфияи хун

Амалияи тасфияи хун, ки ба шустани гурдахо шинохта шудааст,
ба ду тарик анчом дода мешавад:
а) Ба воситаи дастгохе, ки ба он гурдаи сунъй гуфта мешавад,
хуни бадан кашида ва аз моддахои зарароваре, ки ба он хамрох шуда-
анд, тасфия ва пок сохта мешавад, сипас дубора аз рохи раги хунгард
(вена) ба бадан ворид карда мешавад. Дар ин сурат агар ба таркиби
хун маводи иобахш ва ё махлулхои химиявй ворид карда нашавад,
руза фосид намешавад.
б) Ба воситаи пардаи шикам (брюшина) анчом дода мешавад, ба
ин тарик, ки девори шикам болотар аз ноф сурох карда ва ба воситаи
найча (шланг)-и борике бештар аз ду литр махлули глюкозадор ба он
рехта мешавад. Он махлул пас аз муддате кашида гирифта мешавад ва
боз ба чояш махлули нав рехта мешавад ва ин амалия чанд навбат дар
як руз такрор карда мешавад. Дар натича бадан ба воситаи пардаи
руи шикам намакхои таркиби хун, канд ва дигар маводи аз байн раф-
таро покиза ва аз нав баркарор месозад. Бадехист, ки дар ин сурат
микдори зиёде аз намакхо, канд ва дигар маводи зарурй ба таркиби
хун ворид мегардад ва рузаро фосид мекунад.