Ҳазрати Баро (р) ривоят мекунад: «Ҳар гоҳ Паёмбар (с) аз хоб бармехост, ин дуоро мехонд:«Алҳамду лиллоҳиллазӣ аҳёно баъда мо амотано ва илаҳи-н-нушур».
«Ҳамду сано Худоро, ки моро баъд аз миронидан зинда гардонид ва бозгашти мо ба сӯи Ӯст».
Абӯҳурайра (р) ривоят мекунад, ки Паёмбар (с) фармуданд: «Ҳар гоҳ яке аз шумо аз хоб бедор мешавад, бигӯяд:
«Алҳамду лиллоҳиллазӣ радда ъалаййа рӯҳӣ ва ъофонӣ фӣ ҷасадӣ ва азина лӣ бизикриҳи».
«Ҳама ситоиш Худоеро сазовор аст, ки рӯҳи маро баргардонид ва ба ман тандурустӣ ато кард ва иҷозатам дод, то Ӯро зикр кунам».
Tags Дин Илм Ислом Исмоилия Китоб мусульманы Ҳаҷ
Инчунин кобед
Ташаккул ва инкишофи гурӯҳ ҳамчун коллектив
Аз таҳлилҳои психологии дар боло кардашуда доир ба гурӯҳ ҳамчун коллектив бармеояд, ки ҳар қадаре, ки гурӯҳ …