Баъд аз шунидани азон ин дуоро бихонад:«Аллоҳумма Рабба ҳозиҳи-д-даъвати-т-томма ва-с-салоти-л-қоима оти Муҳаммадани-л-василата ва-л-фазилата вабъасҳу мақоман маҳмуданиллазӣ ваъадтаҳу».
«Худоё, Парвардигори ин дуоҳо ва намозе, ки барпо мешавад, ба Муҳаммад васила ва фазилат ато фармо ва ӯро манзилат ва мақоми неку, ки ваъда додаӣ, бидеҳ».
Лафзи «васила», ки дар дуо омадааст, дараҷа ва мақоме дар ҷаннат аст. Хондани ин дуо фазилатҳои зиёде дорад ва яке аз он фазилатҳо ин аст, ки хонандаи ин дуо ба шафоати Паёмбар (с) ноил мегардад. Чунончи ҳазрати Ҷобир (р) аз Паёмбар (с) ривоят мекунад:
«Ҳар кас азонро шунида, ин дуо (-и дар боло зикр шуда)-ро хонад, шафоати ман рӯзи қиёмат ба ӯ насиб мегардад».
Tags Дин Илм Ислом Исмоилия Китоб мусульманы Ҳаҷ
Инчунин кобед
Ташаккул ва инкишофи гурӯҳ ҳамчун коллектив
Аз таҳлилҳои психологии дар боло кардашуда доир ба гурӯҳ ҳамчун коллектив бармеояд, ки ҳар қадаре, ки гурӯҳ …