Алҳамду лиллоҳи Раббил-ъоламин, вас-салоту вас-салому ъало Саййидил-мурсалин ва ъало олиҳи ва саҳбиҳи аҷмаъин. Саросари зиндагии Паёмбар (с) нуҳуфта аз розҳо ва рамзҳое аст, ки ҳеҷ кас, ҳатто наздиктарин ёрону асҳобаш ва фаротар аз он, ҳамсаронаш низ натавонистанд ба он розҳои дарунӣ пай бибаранд ва онро ба таври комил бишиносанд. Ҳамзамон …
Муфассал »Зикру дуоҳои баъди намоз
Аз Паёмбар (с) зикру дуоҳои зиёде ривоят шудааст, ки онҳоро баъд аз салом додан аз намоз хондааст. Пас, суннат аст, ки намозгузор баъд аз намоз дар дуоҳои худ аз онҳо истифода кунад. Ҳоло чанде аз онҳоро ба хонандагон пешкаш мекунем. Ҳазрати Савбон (р) мефармояд: «Чун Паёмбар (с) намозашро мехонд, се …
Муфассал »Дуоҳои байни ду саҷда
Аз Паёмбар (с) дуоҳое ривоят шудааст, ки онҳоро дар намоз байни ду саҷда мехонд. Чунончи, аз ҳазрати Ҳузайфа (р) ривоят шудааст, ки Паёмбар (с) байни ду саҷда ин дуоро мехонд:«Раббиғфир лӣ, Раббиғфир лӣ». «Парвардигоро! Маро биомурз, Парвардигоро! Маро биомурз». Ҳамчунин аз ҳазрати Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят шудааст, ки Паёмбар …
Муфассал »Амалҳое, ки дар масҷид бояд анҷом дод
Масҷид хонаи Худо ва ҷои тоату ибодат буда, суханони беҳуда ва аз кору бори зиндагии дунё сӯҳбат кардан дар он раво нест. Вақте банда пеш аз даромадани вақт дохили масҷид мешавад ва ё баъди гузоридани намоз он ҷо мемонад, вақти худро беҳуда сарф накунад, балки ба намозҳои иловагӣ, зикр ва …
Муфассал »Дуои масҷид рафтан
Ҳазрати Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят мекунад, ки Паёмбар (с) ба сӯи масҷид мерафт ва ин мехонд:«Аллоҳумма-ҷъал фӣ қалбӣ нуран ва фӣ самъӣ нуран ва фӣ басарӣ нуран ва ъан яминӣ нуран ва ъан шимолӣ нуран ва амомӣ нуран ва халфӣ нуран ва фавқӣ нуран ва таҳтӣ нуран ваҷъал лӣ …
Муфассал »Салом додан худ дуост
Салом додан худ дуостШояд дар дигар забонҳову дину ойинҳо масъалаи «салом» як амри оддӣ бошад, аммо дар дину ойини мусулмонон «салом» ибодат аст, ки маънои дуоро дорад. Пас шахсе бо бародари мусалмони худ мулоқот кард, «Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳ » бигӯяд ва дар ҷавоб мухотаб «Ва алайкуму-с-салом ва раҳматуллоҳи ва …
Муфассал »Дуо барои шахси навкор
Вақте ки инсон ба кори нав шуруъ кард, барои анҷоми нек ва натиҷаи пурсамари он кор ин дуоро бихонад:«Рабби адхилнӣ мудхала сидқин ва ахриҷнӣ мухраҷа сидқин ваҷъал лӣ мин ладунка султонан насиран». «Эй Парвардигори ман, маро ба ваҷҳи писандида дохил кун; ва маро ба ваҷҳи писандида берун ор; ва барои …
Муфассал »Дуоҳои ҳифозат аз бадии золимон
Агар хавфу андеша дошта бошад, ки шахси золиме бар ҷони ӯ ситам мекунад ва ё ба молаш нуқсоне мерасонад. дуоҳои зайлро бихонад: «Раббано ло таҷъално фитнатан ли-л-қавми-з-золимин». «Парвардигоро! Нагардон моро маҳали азобу зӯроварӣ барои гурӯҳи ситамгорон». «Рабби наҷҷинӣ мина-л-қавми-з-золимин». «Эй Парвардигори ман, маро аз гурӯҳи ситамгарон раҳо кун!». Марде аз …
Муфассал »Қисми дувум: Дар баёни дуоҳое, ки аз Паёмбар (с) ривоят шудаанд
Бештари дуоҳое, ки аз Паёмбар (с) ривоят шудаанд, ба вақту замон ва ҳолатҳои хос тааллуқ доранд. Албатта дуоҳое ҳастанд, ки ба ҳеҷ вақту ҳолат тааллуқ надорад, балки ҳар гоҳе барои банда муяссар шавад, метавонад онҳоро бихонад. Он дуоҳое, ки ба вақту ҳолатҳои хос тааллуқ дорад, агар дар ҳолатҳои воридшуда хонда …
Муфассал »Дуои шукронаи неъмат
Вақте банда ба яке аз неъматҳои илоҳӣ сарфароз мегардад, ки сабаби хушӣ ва хурсандии ӯ мегардад, барои шукргузории Худованд ин дуоро бихонад:«Рабби авзиънӣ ан ашкура ниъматакаллатӣ анъамта ъалайя ва ъало волидайя ва ан аъмала солиҳан тарзоҳу ва адхилнӣ бираҳматика фӣ ъибодика-с-солиҳин». «Эй Парвардигори ман, маро илҳом деҳ, то шукри ин …
Муфассал »