Ҳар қадаре, ки мумкин бошад, бо риояи одоби мазкур дуо кунем, ҳамон қадар беҳтар аст. Аммо бештари вақт ҳолатҳое бар болои банда меояд, ки наметавонад рӯйи худро ба сӯи қибла гардонад ё дастҳояшро бардорад ва ё таҳорат кунад. Дар ин ҳолатҳо низ набояд аз зикри Худо ва дуо ғофил монад. Парвардигори пок ҳама ҷо бо бандааш аст ва банда ҳар вақт хоҳад, бе ягон монеа бо Ӯ роз бигӯяд ва бихоҳад. Паёмбар (с) дар ҳамаи ҳолатҳояш Худоро ёд мекард. Яъне дар ҳолати рафтан, нишаста, истода, ба паҳлӯ хобида, ботаҳорат, бетаҳорат, хулоса дар ҳама ҳолат.