Ахаммияти дуо дар Куръон

Худованди пок бандагонашро дар тамоми холатхо ба дуо кардан фармон медихад ва аз онхо хостааст, ки дар хар хол ба даргохи рахматаш даст ба дуо бардоранд, бо ихлосу ашку эътирофи заъфу гунох бо калби шикаставу тавозуъу хоксори аз У бихоханд ва ба ваъдаи катъии У дар робита ба ичобати дуо умедвор бошанд.
Дуо дар Курони карим ба се шакл омадааст, ки онхоро метавон дуохои куръони номид ва аз онхо дар намозу вактхои дуо кардан истифода намуд: «Дуои дуокунандаро – чун Маро дуо кунад – кабул мекунам». «Парвардигори худро ба зори ва пинхон (аз мардум) ⦁ Оятхо ва киссахои баъзе паёмбароне, ки хар гох ниёзе доштаанд, онро ба воситаи дуо хал мекарданд:
Киссаи хазрати Одам (а), ки пас аз лагзиш ва эътирофи кутохиву таксир чунин дуо ва талаби начот .

«Гуфтанд; «Эё Парвардигори мо, бар хеш ситам кардем; ва агар моро наомурзи ва бар мо мехрубони накуни, албатта аз зиёнкорон бошем!».
«Эй Парвардигори ман, маро ва авлоди маро (низ) барподорандаи намоз бигардон! Эй Парвардигори мо, дуои маро бипазир! «Эй Парвардигори мо, рузе, ки хисоб коим шавад, маро ва падару модарам ва муъминонро биомурз». «Ва аз мардум касе хаст, ки мегуяд; «Эй Парвардигори мо, ба мо дар дунё неъмат ва дар охират неъмат бидех ва моро аз азоби оташ (-и дузах) нигох дор!».«Бигу; «Эй Парвардигори ман бар онхо (падару модарам) бибахшой, чунончи маро дар хурдсоли парвариш карданд!».