Аз суханон ва хикматхои Шофеъи

Касе, ки бародари худро дар пинхони панд дихад, якинан уро насихат ва ороста кардааст ва касе, ки бародари худро аланан (ошкоро) панд дихад, якинан уро саршикаста ва хор кардааст.
Ба Рабеъ мегуяд: «Эй Рабеъ, аз суханони бехуда пархез кун, зеро вакте ки як калима аз забонат хорич шуд, дигар ту ихтиёри онро надори ва он ихтиёри туро дорад».
Агар тамоми саъйу кушиши худро ба кор бари, то мардумро рози куни, нахохи тавонист, пас амал ва нияти худро барои Худо холис кун.
Викору сангини дар хангоми тафрех аз нодони аст.
Мушкилтарини корхо се чиз аст: Бахшиш хангоми тангдасти, такво ва тарс аз Худованд дар хилвату танхои, гуфтани калимаи хак дар назди касе, ки аз у умед ва тарс дори.