Динхои ориёии Хиндустон

Ин кисмат ба шинохту баррасии таърихи пайдоиш ва тахаввули динхои хинду ориёй, ки шомили адёни хиндй ва эронй аст, бахшида шудааст. Динхои хиндй, эронй– точикй ва хатто баъзе эътикодоту худоёни юнонй ва румй аз як решаву фарханги кадимаи ориёй манша гирифтаанд.

Хиндустон яке аз сарзаминхои кухан ва аз назари тамаддун бой мебошад. Хануз аз замонхои кадим (хазораи се ва дуи пеш аз милод) дар ин сарзамин нишонаи тамаддуни дорои дарачаи баланди рушди илму фарханг ба чашм мерасид. Яке аз осорхои тамаддуни пешрафта дар ин чо вучуди забони ганй – санскрит буд, ки дорои имконоти васеи мафхумсозй аст. Нахустин тамаддуни хиндй тамаддуни Мехенчо- доро ва Хараппхо дар сохили руди Хинд ба вучуд омадааст.

Таърихи тахаввули динхои Хиндустониро ба чор давра: 1- давраи пайдоиши дини хиндуияи кадим, ки худ аз се давра: ведой, барахманй, хиндуй иборат аст; 2– давраи динхои оппозисионй – мухолиф, ки аз замони пайдоиши динхои чойнизм ва буддизм огоз мешавад; 3- давраи тахаввули хиндуия ва ислохоти он; 4– давраи пайдоиши динхои эклетикй:. сикхо(сикхизм) ва кришна(кришнаизм) таксим кардаанд.