Дурдонахое аз суханон ва хикматхои Имом Абуханифа (р)

Касе ки илму дониш уро аз мухаррамоти худованди бознадорад ва аз гунохон дур накунад, аз чумлаи зиёнкорон аст.
Агар фукахо ва уламо дар ин дунё ва охират авлиёи Худованд набошанд, пас Худованд дигар валие надорад.
Хангоме ки хадис сахех бошад, пас он мазхаби ман аст.
Касе, ки дар мавриди чизе аз илм сухан мегуяд ва гумон мекунад, ки Худованд аз у суол намекунад, ки бар чи асосе дар дини Худо фатво додаи, пас чону динаш барои у беарзиш шудаанд.
Касе, ки далели маро намедонад, бар у харом аст, ки ба раъйи ман фатво дихад.
Касе, ки илмро ба хотири дунё фаро мегирад, аз баракати илм махрум мешавад ва афроди зиёде хам аз он бахраманд намешаванд ва касе, ки илмро ба хотири дину Худо фаро мегирад, дар илмаш баракат дода мешавад ва дар калбаш чой мегирад ва афроди зиёде аз он истифода хоханд кард.
Касе, ки мехохад аз азоби охират начот ёбад, аз сахтихои дунё набояд битарсад.