Хукми цурбонй

Курбонй дар назди чумхури ахли суннат суннати муаккада ва дар
имом Абуханифа, имом Мухаммад ва дар хавле аз имом Абуюсуф во-
чиб аст. Он бар шахсоне, ки садахаи Фитр бар онхо вочиб буд, вочиб
аст. Шахсе, ки бар вай курбонй вочиб нагаштааст, агар курбонй ку-
над, кори наку ва ачри бехисобе касб менамояд. 
Шартхои вучуби курбонй иборатанд аз: а) Ислом, б) озодй (дар
кайди гуломй набудан), в) гино (боигарй) ва г) икома (муким будан –
дар холати сафар карор надоштан) ва шартхои сиххат (дуруст гар-
дидан)-и он иборатанд аз ин ки: а) чорвои курбонй аз чумлаи бахимаи
анъом – шутур, гов ва бузу гусфанд бошад, б) синнаш барои курбонй
расида бошад ва в) аз айбхо ва беморихое, ки аз суи шаръ зикр шуда-
анд, солим бошад.
Пас курбонй, ба монанди садакаи Фитр, бар шахси кофир, гулом,
камбагал ва шахси мусофир вочиб нест, хамчунин забхи гайри бахи-
маи анъом, ба монанди мург, харгуш ва гайра ё забхи чорвое, ки со-
лаш ба курбонй нарасида ва ё айбхои ошкоре дар он буда бошад, ба-
рои курбонй чоиз нест.
Шарти дигари дуруст гардидани курбонй ният аст, ки ба шахси
курбоникунанда тааллук дорад. Аъмол ва курбатхо аз назари шаръ бе
ният дуруст ва пазируфта намешаванд. Бинобар ин, шахси курбони-
кун бояд аз байни анвои курбатхое, ки ба забоех бастагй доранд, ни-
яти худро барои курбонй ё дар вакти харидорй ва чудо намудани чо-
рво ва ё хангоми забхи он муайян созад.