Маънои Рамазон

Калимаи Рамазон аз решаи «рамз» гирифта шуда, ба маъ-
нои тафсондан ва ё тафсидан ва гудохта шудан дар зери харорат ва
гармии офтоб мебошад. Албатта, робитаи дакике дар миёни мохи-
яти истилохии мохи Рамазон ва маънои лугавии он ба чашм мехурад.
Ин мох чисми инсонро дар кураи фаризаи илохи ва коргохи руза
амалан мегудозад ва чавхари шахсият ва одамияти уро аз тамоми олу-
дагихо пок месозад. Рузаи бо руху маъно, ки бо алангахои гуруснаги-
ву ташнаги хамрох мебошад, нафси инсонро аз тафтахои нафсони пок
мегардонад. Хамин аст, ки Худованд ду сузиш ва ду хароратро бо хам
чамъ намесозад. Сузиши гуруснагиву ташнаги дар мохи Рамазон ва
сузиши дар оташи дузах.
Вакте вучуди шахси рузадор дар коргохи мохи Рамазон гудохта
мешавад ва аз тамоми палидихо пок мегардад, дигар хочате ба гудох-
тани дубораи у дар оташи дузах боки намемонад. Оташи дузах одамо-
неро месузад ва дар худ мегудозад, ки дар дунё худро бо барномахои
инсонсози ойини Ислом, аз чумла, бо ин василаи муассири илохи пок
насохта бошанд.
Паёмбар (с) рузаи мохи Рамазонро сипар ва нигавдорандаи сохи-
би худ аз оташ номидааст.
Куръони карим ва суннати Расули акрам (с) хадафхои фарзшави,
фалсафаи ахком ва дигар чанбахои мохи Рамазонро бо таъбири расое
баён намудаанд ва мо низ кушиш менамоем, ки онро дар партави оят-
хои Куръон ва баёноти суннат пешкаши хонанда намоем.