Мутаассифона, имруз шахсоне ба назар мерасанд, ки аз шарти кабул ва одоби дуо огох нестанд.
Ду ё се руз дуо мекунанд, чун асари пазириши дуоро намебинанд, шикояткунон мегуянд: «Дуо мекунем, вале дуоямон кабул намешавад». Бояд донист, ки дуо кабул шавад ё нашавад, набояд дар он шитоб кунад, зеро шитоб кардан дар кабули дуо касро ноумед месозад, дар натича у тарки дуо мекунад. Худованди бузург хакиму доност ва хар кору фармудааш аз хикмат холи нест. Ба илме, ки дорад, аз ахволи хамаи бандагонаш огахии комил дорад ва медонад чи чиз ба фоидаи бандааш аст ва чи чиз бар зарараш. Баъзе вакт бо хикмати илохи дар кабули дуо таъхир мешавад, ки ин хам ба фоидаи худи банда аст, пас якин дошта бошад, ки хеч кас ба гайр аз расидан ба максади худ аз даргохи Парвардигор барнамегардад.
⦁ Дуо набояд бад ва барои гунох ё катъи силаи рахим (пайванди хешованди) бошад
Дигар аз шартхои кабули дуо ин аст, ки шахси дуокунанда барои гунох ва катъи силаи рахм дуо накунад.